"Направи го првиот чекор...пукни прв."

Не можам да разберам...како не им се одзема воздухот кога се креваат против некој ни малку сличен на себеси, ниту по возраст, ниту по сила ниту по функција а сепак еднаков пред светот...барем она нормалното што остана од него. Барем јас и вие што го читате ова...бидејќи изгледа само уште ние останавме, да ве прашам:
Ја ли сум наивна или светов се мрдна?
"Непристрасни" новинари, самообземени политичари, лудаци шофери, очајни индивидуи со уште поочајни решенија. Искривени огледала и ретуширани слики ги отапуваат сетилата а лажните вредности имаат улога да ја осветлуваат темната реалност додека тие штедат на улични светилки а ние се прашуваме кој е овој град што веќе не се ни препознава? Која е оваа држава каде што само одличните треба да возат, каде што со електрошокови се казнуваат "непријателите на спомениците" ?
Се борат за влез во фиктивни утопии кои ниту не сакаат ниту им требаме а забораваат дека од време на време треба да се преиспитаат и уште еднаш да проверат кои се нашите чувари на редот, мирот, законот, децата, улиците...оние сини духови што даваат казни и имаат дрскост да живеат гратис? Или оние новопечени бранители кои во наплив на гнев пресудуваат место Бог? Можеби треба да ја прашаме нашата челична барокна рака...можеби ова е уште еден проект..."Направи го првиот чекор...пукни прв."

И не можам да разберам...како не им се одзема воздухот...
Ја ли сум наивна или светов се мрдна?